Kim jesteśmy

Historia SOS Wiosek Dziecięcych

Pierwsza SOS Wioska Dziecięca powstała w 1949 roku w Austrii w Imst. Została założona dla dzieci osieroconych podczas II Wojny Światowej przez Hermanna Gmeinera. Założyciel SOS Wiosek Dziecięcych wraz ze swoimi przyjaciółmi postanowił odpowiedzieć na sygnał SOS (Save Our Souls) wysyłany przez potrzebujące dzieci. W okresie powojennym osierocone w wyniku działań wojennych dzieci mieszkały na ulicach, lub w pozbawionych podmiotowego podejścia sierocińcach, które nazywano „lepszą formą więzienia”. Niektóre z nich pracowały też ponad siły w wiejskich gospodarstwach. Dlatego Hermann Gmeiner postanowił wybudować dla nich piękne miejsce, gdzie znów będą mogły być po prostu dziećmi, gdzie znajdą dom, miłość i bezpieczeństwo, gdzie będą czekały na nie mamy SOS – heroiczne kobiety, które chciały wziąć na siebie trud i odpowiedzialność za wychowanie wojennych sierot.

Przez lata SOS Wioski Dziecięce rozwijały się i  zmieniały tak jak zmieniał się świat i jak zmieniały się potrzeby społeczne. Od dawna w SOS Wioskach Dziecięcych w Polsce i na świecie dziećmi opiekują się nie tylko mamy SOS ale i małżeństwa, czyli zastępczy rodzice. Dzieci, które trafiają pod opiekę Stowarzyszenia, to nie są już sieroty biologiczne, a tzw. sieroty społeczne, czyli dzieci, których rodzice z różnych powodów nie mogą wychowywać. W każdej SOS Wiosce Dziecięcej jest też Zespół Wsparcia składający się psychologów, pedagogów, pracowników socjalnych, którzy wspierają rodziców SOS w ich trudnym dziele, jakim jest wychowanie dzieci na szczęśliwych i samodzielnych ludzi.

Oddzielenie od rodziny biologicznej zawsze jest dla dziecka traumą. Raną, którą bardzo trudno jest zaleczyć. Dlatego tak ważny jest, o ile jest to bezpieczne dla dziecka, kontakt z rodziną pochodzenia, który rodzice SOS i specjaliści pracujący w Wioskach SOS starają się dzieciom zapewnić. Nikt nie jest bowiem w stanie zbudować swojej przyszłości bez poznania przeszłości. Co więcej z całych sił pracujemy z rodziną biologiczną nad tym, by dzieci mogły do niej wrócić. Opieka zastępcza jest bowiem jak sama nazwa wskazuje „w zastępstwie”. Każda decyzja sądu o tym, że dziecko wraca do rodziny pochodzenia, to wielki sukces, przede wszystkim biologicznych rodziców, a także rodziców SOS, pracowników socjalnych i wszystkich osób wspierających ten proces w SOS Wioskach Dziecięcych. Takich powrotów notujemy kilkanaście rocznie. Inne dzieci pozostają pod naszą opieką, aż do osiągnięcia pełnej samodzielności.